/p. 388/ persuadere nititur Religiones opus esse
stellarum. Addatur et alia ratio secundum
Philosophos, nam, iuxta eorum opinionem
maxime Platonis et Aristotelis, mundus est
aeternus, neque infinita secundum speciem esse
possunt, neque unquam fuerunt, nec erunt,
quoniam ex his corruptibilibus nihil secundum
individuum potest perennari. Ea
de causa qui nunc sunt in usu ritus, centies millies
fuerunt totiesque renascentur quoties
ceciderunt, nihilque est quod simile non fuerit
et cui simile non erit aliquando, denique
nihil est aut erit quod non fuit, nihil fuit quod
non erit. Qua de re cum continua et aeterna
sit talis vicissitudo, habet causam aeternam.
In nullam autem aliam causam reduci potest,
nisi in coelestia corpora, Deum et Intelligentias,
ergo a corporibus coelestibus, quibus
ex Dei mandato Intelligentiae praesunt, leges
originem ducunt, incrementa et interitum.
Plutarchus sic scribit: «Non est fortasse mirandum
per infinitum tempus, alibi aliter fortuna influente,
res humanas in eundem casum saepius deferri. Sive
enim quod subiacentium rerum multitudo terminata
non est abundantem et facilem habet fortuna
ad similitudines edendas materiam, sive quod ex
quibusdam terminatis numeris series rerum connexa
existit; ita enim necessarium est ex earum discursu
et circumvolutione saepe eadem evenire et emergere
in lucem, quae evenerant». An maiorem huius
probationem, si quis et antiquas et recentes
historias attente perlegat, agnoscet corpora